Apel zarządu Stowarzyszenia „Lex Super Omnia” do wszystkich prokuratorów

Koleżanki i Koledzy,

Ustawa z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym wskazała dzień 3 lipca 2018 r. jako datę odsunięcia od orzekania najbardziej doświadczonych sędziów Sądu Najwyższego. Przepisy tej ustawy naruszają konstytucyjną zasadę nieodwoływalności sędziów i wbrew ustawie zasadniczej zmierzają do skrócenia kadencji prof. Małgorzaty Gersdorf – Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego.

Stowarzyszenie Prokuratorów ”Lex super omnia” ocenia, że powodem tej i wszelkich wcześniejszych ustawowych zmian jest dążenie obecnie rządzących do podporządkowania sobie prokuratury, wymiaru sprawiedliwości i ogółu niezależnych prawników oraz dokonanie zmian kadrowych i instytucjonalnych, które zastąpią niezawisłość i niezależność uległością w interpretowaniu i stosowaniu prawa. Celem tego projektu jest zagwarantowanie sprawowania nieograniczonej władzy.

Dlatego na mocy ustawy o Sądzie Najwyższym przewidziano powołanie Izby Dyscyplinarnej oraz Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych. W efekcie Prezydent Andrzej Duda w dniu 29 czerwca 2018 r. obwieścił informację o wolnych stanowiskach w Sądzie Najwyższym.

Większość z Was spełnia formalne kryteria ubiegania się o najwyższą godność w wymiarze sprawiedliwości.

Apelujemy o powstrzymanie się przez prokuratorów od ubiegania się o stanowisko sędziego Sądu Najwyższego, zwłaszcza w Izbie Dyscyplinarnej. Nie bierzcie udziału w zawłaszczaniu wymiaru sprawiedliwości przez polityków.

Krajowa Rada Sądownictwa, która będzie Was oceniała, pochodzi z politycznego wyboru, ustanowionego z naruszeniem Konstytucji. Sposób wyłonienia Rady dostrzega i piętnuje Europejska Sieć Rad Sądownictwa.

Powołanie sądu dyscyplinarnego złożonego z sędziów i ławników wskazanych przez gremia polityczne oraz towarzyszące temu wypowiedzi Ministra Sprawiedliwości w kwestii jego wpływu na wyłanianie kandydatów, pozbawiają ten sąd przymiotu niezawisłości i bezstronności – w rozumieniu art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.

Zważcie również, że ustrój sądu dyscyplinarnego nie gwarantuje, w sprawach o przestępstwa, prawa odwołania się do sądu wyższej instancji, postrzeganego tradycyjnie jako sąd wyodrębniony personalnie i instytucjonalnie. Rozstrzyganie w obrębie Izby Dyscyplinarnej istoty sprawy aż do jej prawomocności nasuwa skojarzenie z instancją poziomą, która w świetle obowiązujących przepisów zastrzeżona jest do kwestii incydentalnych. Orzekanie w takim trybie o winie narusza wyrażoną w art. 78 i 176 Konstytucji RP zasadę dwuinstancyjności postępowania sądowego. To zaś spowoduje, że miarodajne oceny orzeczeń Izby Dyscyplinarnej będą ferowane przez sądy i trybunały powołane do rozpoznania nadzwyczajnych akcji prawnych lub przez prawnicze autorytety.

Nadto wyodrębnienie organizacyjne Izby Dyscyplinarnej stwarza niebezpieczeństwo jej alienacji w Sądzie Najwyższym, co grozi rozbieżnością wykładni prawa, a w konsekwencji problemami w jego prawidłowym stosowaniu przez sądy powszechne.

Zwiększone o 40% w stosunku do innych sędziów Sądu Najwyższego, bardzo wysokie i nieproporcjonalne do zadań wynagrodzenie sędziów Izby Dyscyplinarnej powinno zniechęcać Was do kandydowania, bowiem nie zapewni Wam ono koniecznego szacunku i autorytetu, a także wywrze wpływ na ocenę każdego orzeczenia sądu dyscyplinarnego. Przepisy, które stanowią uzasadnienie wyższego wynagrodzenia sędziów Izby Dyscyplinarnej stwarzają podział na sędziów Sądu Najwyższego lepszych i gorszych. Gorszymi, według ustawodawcy, mają być sędziowie sądu dyscyplinarnego. Tylko ta grupa sędziów Sądu Najwyższego została bowiem uznana za niezdolną do podejmowania zajęć dydaktycznych lub pracy naukowej oraz podatną na pokusy majątkowe i zewnętrzne wpływy. Trudno się oprzeć wrażeniu, że wyjątkowa pozycja Izby Dyscyplinarnej w strukturze Sądu Najwyższego i bardzo wysokie, dodatkowe uposażenie jej sędziów stanowi powrót do koncepcji sądów specjalnych, które niechlubnie zapisały się w historii wymiaru sprawiedliwości.

W imię złożonego ślubowania i przyzwoitości zwracamy się do Was o okazanie – tak jak dotychczas – respektu Sądowi Najwyższemu oraz wierności Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Zarząd Stowarzyszenia Prokuratorów „Lex super omnia”.

 

Lex Super Omnia
Stowarzyszenie Prokuratorów "Lex Super Omnia" to polska organizacja, skupiająca niezależnych prokuratorów. Jej celem jest promowanie wartości niezależności prokuratury oraz utrzymanie standardów etycznych w służbie sprawiedliwości. W ostatnich latach stowarzyszenie aktywnie uczestniczyło w działaniach na rzecz niezależności prokuratury w Polsce, angażując się m.in. w inicjatywy wspierające akcję pomocy sędziom.