Przejmowanie władzy w sądach przez ministra Zbigniewa Ziobrę nie idzie tak gładko, jak przejęcie przez niego władzy nad prokuraturą.

Pisząc o problemach, jakie minister napotyka przy realizacji swojego zamiaru podporządkowania sądownictwa władzy wykonawczej, Autorka przypomina niestety o tym, jak błyskawicznie resort podporządkował sobie prokuraturę w 2016 roku: „Ziobro wiedział jedno: tego wszystkiego nie da się zrobić bez potężnego sojusznika w terenie. Dlatego zaczął od zwasalizowania największej prokuratorskiej organizacji. Kij nie był potrzebny, zadziałała marchewka. Szef związku zawodowego prokuratorów Jacek Skała, śledczy z krakowskiego rejonu, nagle dostał awans do okręgówki. Zaraz potem Ziobro zagwarantował mu delegację do Prokuratury Krajowej. Wielu działaczy i sympatyków związku zamilkło, bo zrozumiało, że idzie czas awansów i fruktów. Związek – bezlitosny wobec najmniejszych potknięć Andrzeja Seremeta, poprzedniego prokuratora generalnego – nagle zamilkł. Nie zabierał głosu, gdy doświadczonych śledczych degradowano na najniższe szczeble. Milczał, gdy w ramach retorsji niektórych oskarżycieli delegowano w odległe miejsca albo gdy wszczynano im dyscyplinarki za nic.”

Po lekturze artykułu zawierającego gorzką prawdę o prokuraturze przypominamy, że Stowarzyszenie Prokuratorów „Lex super omnia” od pierwszego zebrania założycielskiego broniło „wolnych sądów”. Naszą dezaprobatę wobec koncepcji podporządkowania wymiaru sprawiedliwości wyrażaliśmy w zamieszczonych na stronie uchwałach i apelach. Braliśmy czynny udział w lipcowych protestach. Nasi przełożeni dyscyplinarni roszczą sobie prawo, by nadzorować działalność LSO środkami dyscyplinarnymi.