Stanowisko Stowarzyszenia Prokuratorów Lex Super Omnia wobec zaleceń Prokuratora Krajowego I Zastępcy Prokuratora Generalnego skierowanych 16 grudnia 2019 r. do Prokuratorów Regionalnych i Naczelników Wydziałów Zamiejscowych Prokuratury Krajowej

Warszawa, 19 grudnia 2019 roku

Prokuratura jako organ ustawowo zobowiązany do stania na straży praworządności musi reagować na próby dezorganizacji polskiego demokratycznego systemu wymiaru sprawiedliwości. Stowarzyszenie Prokuratorów Lex super omnia podziela to i tylko to stwierdzenie, zawarte w piśmie Prokuratora Krajowego Pierwszego Zastępcy Prokuratora Generalnego, skierowanym 16 grudnia 2019 r. do prokuratorów regionalnych oraz naczelników Wydziałów Zamiejscowych Departamentu do Spraw Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji Prokuratury Krajowej. 

​Pismo to wpisuje się w serię działań Prokuratora Generalnego i jego zastępców, podważających autorytet sądów powszechnych i Sądu Najwyższego. Stanowi kolejny przejaw pozaprawnego odziaływania na orzecznictwo sądów z wykorzystaniem zwierzchnictwa wobec ogółu prokuratorów. Prokurator Generalny jest uprawniony do wydawania poleceń w trybie art. 13 § 1 ustawy Prawo o prokuraturze w ramach kierowania działalnością prokuratury. W indywidualnych jednak sprawach nie może ograniczać niezależności prokuratora inaczej, niż przez zastosowanie regulacji art. 7 § 2 – 6, art. 8 i art. 9 ustawy Prawo o prokuraturze.

​Stowarzyszenie Prokuratorów Lex Super Omnia podkreśla, że w przypadku powzięcia przez orzekający sąd wątpliwości co do zgodności składu sądu z przepisami prawa – czy to w rozumieniu przepisu art. 379 pkt 4 k.p.c. czy też art. 439 § 1 pkt 1 k.p.k. – prokurator winien zając stanowisko zgodne ze swoją najlepszą wiedzą i sumieniem. Niewyobrażalnym jest pominięcie przy tym dorobku orzeczniczego, a w szczególności argumentacji orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 19 listopada 2019 r. w połączonych sprawach C-585/18, C-624/18, C-625/18 i wyroku Sądu Najwyższego z 5 grudnia 2019 r., sygn. III PO 7/18.

​Prokuratorzy, członkowie Stowarzyszenia Prokuratorów Lex Super Omnia nie znajdują także podstaw do zaakceptowania, zawartego w piśmie z dnia 16 grudnia 2019 r., oczekiwania złożenia wniosku o wyłączenie sędziego lub sędziów od orzekania w każdej sprawie, w której orzekający sąd poweźmie wątpliwości co do zgodności składu sądu z przepisami prawa. Przesłanki wyłączenia sędziego są precyzyjnie określone w procedurach poszczególnych gałęzi prawa. Brak jest wśród nich przesłanki wyrażenia przez skład orzekający lub poszczególnych jego członków poglądu prawnego odmiennego od oczekiwanego przez przełożonego prokuratora.

​Stowarzyszenie Prokuratorów Lex Super Omnia stwierdza, że ustawa Prawo o prokuraturze nie przewiduje jakiegokolwiek udziału prokuratora, w tym Prokuratora Krajowego, w dyscyplinowaniu sędziów. Praworządny, bezstronny prokurator może kwestionować orzeczenia sądów tylko poprzez dopuszczalne środki zaskarżenia.

​Stwierdzamy, że pismo Pierwszego Zastępcy Prokuratora Generalnego stanowi również kolejny przykład nadmiernego powiązania osób zasiadających w Izbie Dyscyplinarnej w Sądzie Najwyższym z władzą wykonawczą, co dyskwalifikuje ten organ jako sąd. 

​Stowarzyszenie Prokuratorów Lex Super Omnia protestuje przeciwko próbie poróżnienia prokuratorów z sędziami i postępującego upolityczniania prokuratury. Członkowie Stowarzyszenia nie będą biernymi świadkami ubranego w pozory legalności zamachu na podstawy ustroju Rzeczypospolitej Polskiej.

​