Apel do Krajowej Rady Prokuratorów i odpowiedź na ten apel

Dnia 24 kwietnia 2017 roku prezes Krzysztof Parchimowicz z upoważnienia zarządu Stowarzyszenia Prokuratorów „Lex super omnia” ponownie zwrócił się do Krajowej Rady Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym z apelem o wniesienie pod jej obrady dwóch kwestii, które dotyczyły naruszania niezależności prokuratorów.

Przedstawiamy treść apelu:

„Ujawnione w poznańskiej prasie informacje o odwołaniu Pań prokurator Hanny Grzeszczak i Magdaleny Feist z delegacji do wydziału zamiejscowego Prokuratury Krajowej, a następnie delegowanie ich do jednostek niższego rzędu wskazują, że decyzje te zostały podjęte w ramach retorsji za prezentowanie ocen zgodnych z prawem, lecz niepodzielanych przez przełożonych.

W odpowiedzi na interpelacje posłanki Kamili Gasiuk-Pichowicz Prokurator Krajowy ujawnił, że w na przestrzeni roku delegowano 160 prokuratorów do innych jednostek, bez ich zgody. Członkowie Stowarzyszenia informują zarząd, że ta praktyka jest kontynuowana.

Poważne wątpliwości Stowarzyszenia budzi procedura delegowania. Zdarzają się przypadki delegowania prokuratorów w tym trybie poza miejsce zamieszkania lub stałe miejsce wypełniania obowiązków służbowych. Poważne wątpliwości wzbudza okoliczność, czy delegowanie następuje do jednostek, które zgłaszały braki kadrowe i kryteria wyboru delegowanego prokuratora. Decyzje o delegowaniu i miejscu delegacji niezależnie od ich formalnych podstaw, w wielu przypadkach nie uwzględniały bowiem sytuacji życiowej prokuratorów.

Podkreślić należy, że w tym samym czasie kilkuset prokuratorów prokuratur rejonowych zostało delegowanych do jednostek nadrzędnych, co spowodowało istotne braki kadrowe w jednostkach podstawowego szczebla.

Informacje medialne pozwalają wysnuć wniosek, iż przyczyną wielu decyzji kadrowych były postawy prokuratorów wskazujące na zamiar realizowania przez nich obowiązków w sposób niezależny, zgodny z prawem, własną wiedzą i doświadczeniem zawodowym, co jednak nie znajdowało aprobaty przełożonych.

Członkom Rady, jako reprezentantom środowiska prokuratorskiego nie wypada w sposób szczególny przypominać, że zagwarantowana ustawowo niezależność prokuratora jest jedną z największych wartości, pozwalających zachować obiektywizm, bezstronność i dystans od czynnika politycznego. Gwarancją niezależności jest zaś stabilność pozycji zawodowej prokuratora.

Tymczasem, w niektórych przypadkach moment i okoliczności podjęcia decyzji o delegowaniu prokuratorów do jednostek niższego szczebla pozwala stwierdzić, że delegacja traktowana jest przez przełożonych jako substytut kary dyscyplinarnej. Szczególnie wyrazisty jest przypadek prokuratora, który z powodu subiektywnej opinii Prokuratora Krajowego nie został mianowany przez Prezydenta na stanowisko sędziego, a następnie przez tegoż prokuratora został delegowany do Prokuratury Rejonowej Warszawa Mokotów.

Stowarzyszenie zauważa, że do tej pory nie została wyjaśniona przez najwyższych przełożonych sprawa polecenia Zastępcy Prokuratora Generalnego do Spraw Wojskowych z dnia 7 czerwca 2016 r., które pozbawione jest podstaw prawnych i zmierza do poddania kontroli przełożonego dozwolonej, osobistej aktywności prokuratorów. Wystąpienie w tej kwestii, w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej, zostało ostatecznie zignorowane w piśmie sygnowanym przez zastępcę Dyrektora Biura Prezydialnego Prokuratury Krajowej.

Zgodnie z art. 43 Prawa o prokuraturze Krajowa Rad Prokuratorów stoi na straży niezależności prokuratorów. Tym samym, w ocenie Stowarzyszenia Prokuratorów „Lex super omnia”, Rada nie może pozostawać bierną wobec uzasadnionych sygnałów, że w naszej Instytucji dochodzi do naruszania jednego na najważniejszych atrybutów prokuratorów w demokratycznym państwie prawnym, jakim jest ich niezależność. Dlatego też oczekujemy, że Rada podejmie działania zmierzające do wyjaśnienia podnoszonych kwestii i doprowadzi do jednoznacznego stwierdzenia, czy doszło do naruszenia niezależności prokuratorów w wyniku wadliwego stosowania przepisów prawa.

Jako Stowarzyszenie wyrażamy nadzieję, iż Krajowa Rada Prokuratorów wykaże się autonomią i tym samym okaże, że stanowi autentyczną reprezentację środowiska prokuratorskiego.”

Odpowiedzi na ten apel udzieliła Pani prok. Agata Gałuszka – Górska, zastępca Prokuratora Krajowego. Pismem z dnia 23 maja 2017 roku poinformowała, że pismo zawierające prośbę o zajęcie stanowiska w sprawie ewentualnego naruszania niezależności prokuratorów w Prokuraturze Regionalnej w Poznaniu zostało przedstawione na posiedzeniu Krajowej Rady Prokuratorów, która po przeprowadzeniu dyskusji w tej sprawie jednogłośnie podjęła uchwałę, że nie będzie zajmowała stanowiska co do kwestii ewentualnego naruszania niezależności prokuratorskiej w sytuacji braku wniosku pochodzącego od osób zainteresowanych. Pomimo przyjęcia przez Radę tej generalnej zasady, pismo prezesa Krzysztofa Parchimowicza z 24 kwietnia 2017 sugerujące naruszenie niezależności prokuratorów w wyniku wadliwego stosowania przepisów dotyczących delegowania prokuratorów, zostanie przedstawione na jej najbliższym posiedzeniu.

Pani Prokurator, trzymamy za słowo!