Uzdrawianie prokuratorów. Na siłę.

W Dzienniku Gazecie Prawnej z 13 lutego 2018 roku red. Emilia Świętochowska pisze o problemach z przejściem w stan spoczynku przez prokuratorów, którzy  z powodu trwających przez rok problemów zdrowotnych przebywali na zwolnieniu lekarskim.

Jednak w ubiegłym roku Prokuratura Krajowa przegrała przed Sądem Najwyższym wszystkie sprawy zainicjowane przez prokuratorów, którym nie pozwolono na przejście w stan spoczynku z powodu trwającej ponad rok choroby. Takich postępowań było co najmniej osiem.

Sąd Najwyższy, który rozpoznawał odwołania od odmów, stanął po stronie chorujących prokuratorów. Decydentom zarzucił zaś, że podejmowali arbitralne rozstrzygnięcia i nie popierali ich faktycznymi motywami. „Niestwierdzenie trwałej niezdolności do służby nie jest równoznaczne z tym, że prokurator powrócił do zdrowia i jest do tej służby zdolny. Jeśli przewidywany powrót do zdrowia z medycznego punktu widzenia jest możliwy, ale okres leczenia prokuratora trwa znacznie dłużej niż rok, pojawiają się nowe okoliczności, które powinny być wzięte pod uwagę przez Prokuratora Generalnego” – czytamy w jednym z wyroków SN uchylającym decyzję PG. Prokuratorzy, którzy wygrali pierwszą turę w Sądzie Najwyższym, są teraz badani ponownie i na tej podstawie kierownictwo wyda nowe rozstrzygnięcie.

Redakcja Dziennika Gazety Prawnej przypomina ponadto, że dotarła pism zastępcy dyrektora biura kadr Prokuratury Krajowej, który z polecenia I zastępcy Prokuratora Generalnego Bogdana Święczkowskiego nakazał szefom jednostek podważanie w komisji lekarskiej ZUS wszystkich decyzji orzeczników stwierdzających trwałą niezdolność do pełnienia prokuratorskiej służby. Wyjątkiem miały być jedynie przypadki chorób nieuleczalnych bądź zagrażających życiu.

Od początku 2016 r. do początku lipca 2017 r. z pracy odeszło 432 prokuratorów, z czego ok. 100 złożyło wnioski o przeniesienie w stan spoczynku ze względów zdrowotnych (trwałych bądź czasowych).

Link do artykułu.