Odpowiedź na stanowisko Rady Głównej Związku Zawodowego Prokuratorów i Pracowników Prokuratury RP

Zarząd Stowarzyszenia Prokuratorów Lex Super Omnia podtrzymuje w pełni swoje stanowisko, wyrażone w uchwale z dnia 12 grudnia 2018 roku i w sytuacji tak poważnego wyzwania, jakim jest realna poprawa statusu materialnego urzędników i pracowników prokuratury nie będzie prowadzić personalnych dyskusji, jakie próbuje wywołać Rada Główna Związku Zawodowego Prokuratorów i Pracowników Prokuratury RP.

Członkowie Stowarzyszenia, wśród których są także osoby pełniące stanowiska funkcyjne w niezależnej prokuraturze, nigdy nie deprecjonowali roli oraz konieczności poprawy sytuacji materialnej urzędników i innych pracowników prokuratury. Wielokrotnie dawali temu wyraz podejmując działania zmierzające do zwiększenia ich uposażeń w miarę dostępnych możliwości. Kategorycznie należy stwierdzić, iż nie jest prawdą, iż w poszczególnych jednostkach organizacyjnych prokuratury nie przeznaczano środków na premie i nagrody.

Jesteśmy przekonani, że w ten sposób Rada Główna Związku Zawodowego Prokuratorów i Pracowników Prokuratury stara się zatrzeć okres 3 lat zaniechań, bowiem jak inaczej nazwać brak systemowych rozwiązań zmierzających do realnej i stabilnej poprawy sytuacji materialnej pracowników prokuratury. W okresie rzekomo panującego dobrobytu w Polsce, realnego zwiększenia w ostatnich dwóch latach budżetu prokuratury o kwotę 500 mln zł, zapewne racjonalny plan, przy aktywności kierownictwa prokuratury, miałby szanse powodzenia i realizacji.

​Nie wdając się jednak w dalszą polemikę z przedstawicielami Związku Zawodowego Prokuratorów i Pracowników Prokuratury RP, Stowarzyszenie Prokuratorów Lex Super Omnia jako nowo utworzona organizacja zrzeszająca prokuratorów, dostrzegając radykalny wzrost wysokości budżetu prokuratury oraz pozycję przedstawicieli Związku Zawodowego Prokuratorów i Pracowników Prokuratury RP w obecnych strukturach władzy w prokuraturze – nie może przejść do porządku dziennego nad aktualną sytuacją urzędników, pracowników prokuratury i pozornymi działaniami tej organizacji, które w istocie przybierają formę obrony Prokuratora Generalnego oraz Prokuratora Krajowego. Przedstawione w komunikacie dane procentowe, wskazujące na rzekomą podwyżkę wynagrodzeń są o tyle nieistotne, iż realnie nie będą odczuwalne przez urzędników i pracowników na najniższych szczeblach jednostek organizacyjnych prokuratury, z którymi mamy bieżący kontakt. Zawsze byliśmy i jesteśmy gotowi stać po stronie tych, którym dzieje się krzywda i spotyka ich niesprawiedliwość.

Wyrazem naszego poparcia dla słusznych postulatów związanych z dramatyczną sytuacją pracowników prokuratury była także nasza uchwała z dnia 4 października 2017 roku nr 36/15/2017, popierająca uchwałę Rady Głównej Związku Zawodowego Prokuratorów i Pracowników Prokuratury z dnia 20 września 2017 roku. Przemilczenie tego faktu w stanowisku Rady Głównej Związku z dnia 13 grudnia 2018 roku oraz określanie członków Stowarzyszenia mianem „nowoobjawionych obrońców pracowników prokuratury” uznać należy za przejaw dążenia do obrony monopolistycznej pozycji związku i kwestionowania wszelkich działań, które podejmowane są w celu poprawy sytuacji materialnej urzędników i innych pracowników prokuratury. Charakterystycznym jest, iż prawa tego próbuje pozbawić nas Rada Główna Związku Zawodowego Prokuratorów i Pracowników Prokuratury RP, która nie zajmuje krytycznego stanowiska w przedmiocie wydatkowania środków finansowych na nagrody dla dobrze uposażonych prokuratorów, ryczałty mieszkaniowe, podróże służbowe czy też zakup niezwykle kosztownej nowej siedziby prokuratury.

Znamienne w postawie Rady Głównej Związku jest także to, iż postulaty pracownicze kieruje do Prezesa Rady Ministrów, uznając tym samym Prokuratora Krajowego i Prokuratora Generalnego za jedynych funkcjonariuszy publicznych sprawnie działających na rzecz poprawy sytuacji pracowników, napotykających, jak sądzić należy z treści komunikatu, opór po stronie innych członków Rządu jak i samego Premiera.

Zdaniem Stowarzyszenia Prokuratorów „Lex Super Omnia” skoncentrowanie niezadowolenia pracowników na osobie Prezesa Rady Ministrów kompletnie pomija brak realnych i efektywnych działań ze strony kierownictwa Prokuratury, z czego zapewne doskonale zdaje sobie sprawę Rada Główna Związku, jego kierownictwo oraz ich protegowani – jako beneficjenci tych poczynań. Środki finansowe przeznaczane chociażby na wskazane wyżej wydatki, a pochodzące ze zwiększonego budżetu prokuratury, racjonalnie i sprawiedliwie wydatkowane, mogłyby zaspokoić słuszne oczekiwanie pracowników. Tak jednak się nie dzieje, a okoliczności tej w żadnym zakresie Rada Główna Związku Zawodowego nawet nie próbuje wyjaśnić, aczkolwiek w środowisku urzędników kolejne sięgające nawet 10 tysięcy złotych nagrody dla prokuratorów przyjmowane są z co najmniej dezaprobatą.

Zapomniano, że codzienna praca i zaangażowanie urzędników i pracowników prokuratury nie tylko wpływa na sprawność prowadzonych postępowań, ale również kształtuje wizerunek prokuratury w społeczeństwie.

W zaistniałej sytuacji zarząd Stowarzyszenia Prokuratorów „Lex Super Omnia” i jego członkowie popierając postulaty urzędników i pracowników prokuratury, ponawiają swój apel zawarty w uchwale z dnia 12 grudnia 2018 roku podkreślając, iż będą one przedmiotem obrad najbliższego Walnego Zebrania Członków.

Lex Super Omnia
Stowarzyszenie Prokuratorów "Lex Super Omnia" to polska organizacja, skupiająca niezależnych prokuratorów. Jej celem jest promowanie wartości niezależności prokuratury oraz utrzymanie standardów etycznych w służbie sprawiedliwości. W ostatnich latach stowarzyszenie aktywnie uczestniczyło w działaniach na rzecz niezależności prokuratury w Polsce, angażując się m.in. w inicjatywy wspierające akcję pomocy sędziom.