Odpowiedź na stanowisko Rady Głównej Związku Zawodowego Prokuratorów i Pracowników Prokuratury RP

Zarząd Stowarzyszenia Prokuratorów Lex Super Omnia podtrzymuje w pełni swoje stanowisko, wyrażone w uchwale z dnia 12 grudnia 2018 roku i w sytuacji tak poważnego wyzwania, jakim jest realna poprawa statusu materialnego urzędników i pracowników prokuratury nie będzie prowadzić personalnych dyskusji, jakie próbuje wywołać Rada Główna Związku Zawodowego Prokuratorów i Pracowników Prokuratury RP.

Członkowie Stowarzyszenia, wśród których są także osoby pełniące stanowiska funkcyjne w niezależnej prokuraturze, nigdy nie deprecjonowali roli oraz konieczności poprawy sytuacji materialnej urzędników i innych pracowników prokuratury. Wielokrotnie dawali temu wyraz podejmując działania zmierzające do zwiększenia ich uposażeń w miarę dostępnych możliwości. Kategorycznie należy stwierdzić, iż nie jest prawdą, iż w poszczególnych jednostkach organizacyjnych prokuratury nie przeznaczano środków na premie i nagrody.

Jesteśmy przekonani, że w ten sposób Rada Główna Związku Zawodowego Prokuratorów i Pracowników Prokuratury stara się zatrzeć okres 3 lat zaniechań, bowiem jak inaczej nazwać brak systemowych rozwiązań zmierzających do realnej i stabilnej poprawy sytuacji materialnej pracowników prokuratury. W okresie rzekomo panującego dobrobytu w Polsce, realnego zwiększenia w ostatnich dwóch latach budżetu prokuratury o kwotę 500 mln zł, zapewne racjonalny plan, przy aktywności kierownictwa prokuratury, miałby szanse powodzenia i realizacji.

​Nie wdając się jednak w dalszą polemikę z przedstawicielami Związku Zawodowego Prokuratorów i Pracowników Prokuratury RP, Stowarzyszenie Prokuratorów Lex Super Omnia jako nowo utworzona organizacja zrzeszająca prokuratorów, dostrzegając radykalny wzrost wysokości budżetu prokuratury oraz pozycję przedstawicieli Związku Zawodowego Prokuratorów i Pracowników Prokuratury RP w obecnych strukturach władzy w prokuraturze – nie może przejść do porządku dziennego nad aktualną sytuacją urzędników, pracowników prokuratury i pozornymi działaniami tej organizacji, które w istocie przybierają formę obrony Prokuratora Generalnego oraz Prokuratora Krajowego. Przedstawione w komunikacie dane procentowe, wskazujące na rzekomą podwyżkę wynagrodzeń są o tyle nieistotne, iż realnie nie będą odczuwalne przez urzędników i pracowników na najniższych szczeblach jednostek organizacyjnych prokuratury, z którymi mamy bieżący kontakt. Zawsze byliśmy i jesteśmy gotowi stać po stronie tych, którym dzieje się krzywda i spotyka ich niesprawiedliwość.

Wyrazem naszego poparcia dla słusznych postulatów związanych z dramatyczną sytuacją pracowników prokuratury była także nasza uchwała z dnia 4 października 2017 roku nr 36/15/2017, popierająca uchwałę Rady Głównej Związku Zawodowego Prokuratorów i Pracowników Prokuratury z dnia 20 września 2017 roku. Przemilczenie tego faktu w stanowisku Rady Głównej Związku z dnia 13 grudnia 2018 roku oraz określanie członków Stowarzyszenia mianem „nowoobjawionych obrońców pracowników prokuratury” uznać należy za przejaw dążenia do obrony monopolistycznej pozycji związku i kwestionowania wszelkich działań, które podejmowane są w celu poprawy sytuacji materialnej urzędników i innych pracowników prokuratury. Charakterystycznym jest, iż prawa tego próbuje pozbawić nas Rada Główna Związku Zawodowego Prokuratorów i Pracowników Prokuratury RP, która nie zajmuje krytycznego stanowiska w przedmiocie wydatkowania środków finansowych na nagrody dla dobrze uposażonych prokuratorów, ryczałty mieszkaniowe, podróże służbowe czy też zakup niezwykle kosztownej nowej siedziby prokuratury.

Znamienne w postawie Rady Głównej Związku jest także to, iż postulaty pracownicze kieruje do Prezesa Rady Ministrów, uznając tym samym Prokuratora Krajowego i Prokuratora Generalnego za jedynych funkcjonariuszy publicznych sprawnie działających na rzecz poprawy sytuacji pracowników, napotykających, jak sądzić należy z treści komunikatu, opór po stronie innych członków Rządu jak i samego Premiera.

Zdaniem Stowarzyszenia Prokuratorów „Lex Super Omnia” skoncentrowanie niezadowolenia pracowników na osobie Prezesa Rady Ministrów kompletnie pomija brak realnych i efektywnych działań ze strony kierownictwa Prokuratury, z czego zapewne doskonale zdaje sobie sprawę Rada Główna Związku, jego kierownictwo oraz ich protegowani – jako beneficjenci tych poczynań. Środki finansowe przeznaczane chociażby na wskazane wyżej wydatki, a pochodzące ze zwiększonego budżetu prokuratury, racjonalnie i sprawiedliwie wydatkowane, mogłyby zaspokoić słuszne oczekiwanie pracowników. Tak jednak się nie dzieje, a okoliczności tej w żadnym zakresie Rada Główna Związku Zawodowego nawet nie próbuje wyjaśnić, aczkolwiek w środowisku urzędników kolejne sięgające nawet 10 tysięcy złotych nagrody dla prokuratorów przyjmowane są z co najmniej dezaprobatą.

Zapomniano, że codzienna praca i zaangażowanie urzędników i pracowników prokuratury nie tylko wpływa na sprawność prowadzonych postępowań, ale również kształtuje wizerunek prokuratury w społeczeństwie.

W zaistniałej sytuacji zarząd Stowarzyszenia Prokuratorów „Lex Super Omnia” i jego członkowie popierając postulaty urzędników i pracowników prokuratury, ponawiają swój apel zawarty w uchwale z dnia 12 grudnia 2018 roku podkreślając, iż będą one przedmiotem obrad najbliższego Walnego Zebrania Członków.